مرحله ۱
اما هدف اصلی از این که این پستو گذاشتم اصلا بحث پاسخ نامه و این طور چیزا نیست. اومدم در مورد مرحله 1 صحبت کنم. اول از همه این که نظرای شاززز رو اصلا تحویل نگیرین. هر کسی هر نمره ای دوس داره رو میاد میذاره این جا و به هیچ عنوان جدی نگیرین این چیزیایی که اینجا بچه ها میگن. ضمن اینکه اگه حتی کسی نمره ی واقعی خودشو بذاره هم اکثرا اونایی اند که خوب دادن آزمون رو. همین پارسال مثلا. کف پارسال خیلی پایین بوده تقریبا همه این موضوع رو میدونید. اما چیزایی که من تو شاززز میدیدم کف پایین رو نشون نمیداد! خب پس نکته ی خیلی مهم اینه که بیخیال نظرای شاززز شین و فقط اونا رو بخونید و بخندید و جدی نگیریدشون.
حالا از نظرا و اینا بگذریم. الان بعضیا از جلسه اومدن بیرون و خیلی نا امیدن و میخوان دیگه بیخیال المپیاد شن. اگه اولی هستن که واقعا اشتباهه. خیلی ها هستن که مرحله اول تو سال اول و دوم ( حتی ) قبول نمیشن ولی سال سوم میان دوره. اگه اونایی که فکر میکنن بد دادن امتحانو دومی هستن هم این چیزی که گفتم در موردشون صدق میکنه و نا امیدی هیچ مفهومی نداره. اما اگه سومی هستن من خودم بهشون یک پیشنهادی میدم. اونم این که الان المپیاد رو ول نکنن. صبر کنن نتایج بیاد. چون که اگه قبول شن خیلی ناراحت کنندس براشون. ضمن این که تا اومدن نتایج کار خاصی ندارن و میتونن المپیاد رو ادامه بدن.
یک چیزه دیگه هم اینکه خودتون رو با بچه های مدرسه ی خودتون مقایسه نکنید. چون ممکنه خیلی مدرسه ی قوی داشته باشید و بچه هاش خفن باشند. بعد نمره ی اونا رو میفهمین کلی نا امید میشینو اینا. کلن الان که مرحله 1 دادین حس راحتی کنین. ( با این که چیزه خیلی مهمی نبوده )
احتمالا تا آخر شب ادامه ی این پست یک سری حرف میزنیم دوباره که در مورد کلید مرحله اول هستش.
خوش باشید!
_____________________________________________________________________________________________________________________________
پی نوشت 1: فکر میکنم که بعضیا دارین خیلی حرص میخورید و استرس دارید. به نظرم این حرص خوردن بی خودیه. یک آزمون تا وقتی ارزش فکر کردن داره که تموم نشده باشه. وقتی که تموم شد دیگه کاری از دستتون بر نمیاد. بی خودی این قدر فکرو خیال نکنین. پشت کامپیوتر هم نشینین بیخود و هی رفرش بزنین که پاسخ نامه بیاد. اگه کمیته تا 12 شب نزنه این جا میذاریم پاسخ نامه رو. اگه که از تلاشی که کردین برای این آزمون که مثل یک مسابقه میمونده راضی بودین که به جایگاهه خیلی بزرگی رسیدین و رضایت از خود خیلی چیزه مهمیه. ولی اگه که فکر میکنین کم کاری کردین دیگه غصه خوردن فایده نداره. باید بیخیال شینو برای بعدی بیشتر تلاش کنین. کلن هم برای این که آروم شین من پیشنهاد میکنم چند تا نفس خیلی عمیق بکشین و آروم دم و بازدم کنین. اثیر گذاره. بازم میگم یک آزمون تا وقتی ارزش داره که تموم نشده باشه. وقتی تموم شد فکر کردن بهش خیلی اشتباس!
تا بعد...
____________________________________________________________________________________________
پی نوشت 2:http://paste.ubuntu.com/1639844
خب بچه ها. اینم لینک پاسخ نامه ی بچه های شاززز هستش.
دیدم خیلی عجله دارید این پاسخ نامه رو گذاشتم. امیدوارم که اشتباه نباشه. شاد باشید.
تا بعد!
_______________________________________________________________________________________________
پی نوشت 3: راستی اگه که دوست داشتین توی نظر سنجی هم شرکت کنین.
ضمنا اگه میشه نمره ی واقعی رو بزنین. مرسی.
فعلا!
۱۳۹۱/۱۱/۲۴ · ۱۱:۰۳