ادامه ی پست قبلی
یه سری توصیه به دردبخور هم بود که گفتم بزارم اینجا به درد مرحله ۲ تون میخوره.
احمد خواجه نژاد:
من می خوام یه نکاتی در مورد نوشتن توی امتحان های تئوری بگم:
اولا پیش میاد (شاید زیاد) که یه نفر به خاطر بد نوشتن، نمره ی یه سوال رو کم میشه. اصلا چند روز پیش داشتم با خودم فکر می کردم که واقعا شاید الآن خوب باشه که بچه ها برن یه مقداری روی نوشتنشون برای مرحله 2 تمرین کنن.
دوم این که یه جاهایی که خوبه، یه مفاهیمی رو تعریف کنید. مثلا بگید که "تعریف: برای یک جایگشت p از اعداد طبیعی 1 تا n، مرتبه ی p برابر است با تعداد اعضای p که عضو آخر نیستند و از عضو بعدی خود کوچکترند"
سوم این که قبل از این که بنویسید، سعی کنید مفاهیمی که می خواید تعریف کنید، لم هایی که می خواین ثابت کنید، و چیزهایی که توی متن نوشته هاتون (نه به صورت لم) می خواید ثابت کنید رو دقیق مشخص کنید، و اون ها رو به یه ترتیبی در بیارید که توی بیان یا اثبات هر کدوم، فقط از موارد قبلی استفاده بشه. مثلا در نظر می گیرید که اول لم1 رو می نویسم و ثابت می کنم، بعد لم 2 رو، و بعد لم 3 رو که توی اثباتش از لم 1 و 2 استفاده میشه. بعد فلان چیزها رو تعریف می کنم. بعد کلیت راه حلم رو توضیح می دم و بعد فلان چیز رو همون وسط (یعنی نه به صورت لم) می گم و با استفاده از لم 1 و لم 3 ثابت می کنم. کلا سعی کنید قبل از نوشتن، یه طرح کلی از ترتیب چیزهایی که می خواید بگید، روی کاغذ بنویسید (در حد 3-4 دقیقه)
چهارم این که گاهی، این که نمی تونید جوابتون رو درست بیان کنید، معنی اش اینه که سوال رو درست یا کامل حل نکردید.
پنجم این که گاهی، اگه یه خرده بیانتون رو فنی تر کنید (مثلا با استقرا بیان کنید، یا با برهان خلف بیان کنید) یا یه خرده حکم مساله رو قوی تر کنید (مثلا گفته ثابت کنید فلان گراف خاصیت A رو داره، شما ثابت می کنید خاصیت B رو داره، که در نتیجه خاصیت A رو هم داره)
ششم این که هر سوالی رو که حل می کنید، همون موقع بنویسید. این طوری اگه راه حلتون غلط باشه می فهمید. ضمنا اگه بذارید آخر کار بنویسید، ممکنه با عجله و بد بنویسید.
هفتم این که اگه یه سوال رو حل نکردید هم، تا هرجایی که حلش کردید و هر نتیجه ای که در موردش به دست آوردید و هر ایده ای که دارید بنویسید.
هشتم این که پایه ی استقرا، یا حالت های خاص هم یه نمره ای داره. مثلا اگه گفته در گراف های n راسی فلان چیز چقدره، و برای همه ی گرافها، به غیر از گراف بدون یال، فلان چیز n+5 هست، ولی برای گراف بدون یال مثلا 0 هست، این که این حالت خاص رو ذکر کنید هم لازمه و یه نمره ی کمی داره.
نهم این که من تجربه ی این رو داشتم که توی مرحله دوم ریاضی یه سالی که شرکت کردم، یه سوالی غلط بود. (فکر کنم توی یه مرحله دوممون هم این جوری بود). توی ریاضیه یادمه که تمره دهی این جوری بود که اگه ثابت می کردی غلطه، نصف نمره رو می گرفتی، اگه سوال رو درست می کردی و حلش می کردی تمام نمره رو می گرفتی.
احمد خواجه نژاد:
من می خوام یه نکاتی در مورد نوشتن توی امتحان های تئوری بگم:
اولا پیش میاد (شاید زیاد) که یه نفر به خاطر بد نوشتن، نمره ی یه سوال رو کم میشه. اصلا چند روز پیش داشتم با خودم فکر می کردم که واقعا شاید الآن خوب باشه که بچه ها برن یه مقداری روی نوشتنشون برای مرحله 2 تمرین کنن.
دوم این که یه جاهایی که خوبه، یه مفاهیمی رو تعریف کنید. مثلا بگید که "تعریف: برای یک جایگشت p از اعداد طبیعی 1 تا n، مرتبه ی p برابر است با تعداد اعضای p که عضو آخر نیستند و از عضو بعدی خود کوچکترند"
سوم این که قبل از این که بنویسید، سعی کنید مفاهیمی که می خواید تعریف کنید، لم هایی که می خواین ثابت کنید، و چیزهایی که توی متن نوشته هاتون (نه به صورت لم) می خواید ثابت کنید رو دقیق مشخص کنید، و اون ها رو به یه ترتیبی در بیارید که توی بیان یا اثبات هر کدوم، فقط از موارد قبلی استفاده بشه. مثلا در نظر می گیرید که اول لم1 رو می نویسم و ثابت می کنم، بعد لم 2 رو، و بعد لم 3 رو که توی اثباتش از لم 1 و 2 استفاده میشه. بعد فلان چیزها رو تعریف می کنم. بعد کلیت راه حلم رو توضیح می دم و بعد فلان چیز رو همون وسط (یعنی نه به صورت لم) می گم و با استفاده از لم 1 و لم 3 ثابت می کنم. کلا سعی کنید قبل از نوشتن، یه طرح کلی از ترتیب چیزهایی که می خواید بگید، روی کاغذ بنویسید (در حد 3-4 دقیقه)
چهارم این که گاهی، این که نمی تونید جوابتون رو درست بیان کنید، معنی اش اینه که سوال رو درست یا کامل حل نکردید.
پنجم این که گاهی، اگه یه خرده بیانتون رو فنی تر کنید (مثلا با استقرا بیان کنید، یا با برهان خلف بیان کنید) یا یه خرده حکم مساله رو قوی تر کنید (مثلا گفته ثابت کنید فلان گراف خاصیت A رو داره، شما ثابت می کنید خاصیت B رو داره، که در نتیجه خاصیت A رو هم داره)
ششم این که هر سوالی رو که حل می کنید، همون موقع بنویسید. این طوری اگه راه حلتون غلط باشه می فهمید. ضمنا اگه بذارید آخر کار بنویسید، ممکنه با عجله و بد بنویسید.
هفتم این که اگه یه سوال رو حل نکردید هم، تا هرجایی که حلش کردید و هر نتیجه ای که در موردش به دست آوردید و هر ایده ای که دارید بنویسید.
هشتم این که پایه ی استقرا، یا حالت های خاص هم یه نمره ای داره. مثلا اگه گفته در گراف های n راسی فلان چیز چقدره، و برای همه ی گرافها، به غیر از گراف بدون یال، فلان چیز n+5 هست، ولی برای گراف بدون یال مثلا 0 هست، این که این حالت خاص رو ذکر کنید هم لازمه و یه نمره ی کمی داره.
نهم این که من تجربه ی این رو داشتم که توی مرحله دوم ریاضی یه سالی که شرکت کردم، یه سوالی غلط بود. (فکر کنم توی یه مرحله دوممون هم این جوری بود). توی ریاضیه یادمه که تمره دهی این جوری بود که اگه ثابت می کردی غلطه، نصف نمره رو می گرفتی، اگه سوال رو درست می کردی و حلش می کردی تمام نمره رو می گرفتی.
۱۳۸۹/۰۲/۰۵ · ۱۰:۰۶