پرش به محتویات

نتایج!!!

به نام او که نمی‌توان به شایستگی از او نام برد

سلام دوستان

امیدوارم حال همتون خوب باشه. بالاخره نتایج مرحله دو هم معلوم شد. خوب اینم یه سال دیگه و یه المپیاد دیگه و یه مرحله‌ دیگه. اونایی که قبول شدن بهشون تبریک میگم و اونایی هم که قبول نشدن خسته نباشید. الآن واسه‌ی این حرف‌ها زوده و آدم هم تا خودش نرسه به این نکته، فایده‌ای نداره ولی ... امیدوارم هرچه زودتر همتون متوجه بشید که زحمتی که واسه‌ی المپیاد کشیدید و می‌کشید خیلی مهم‌تر از نتیجش بوده ... می‌دونم که الآن هیچکدومتون حال و حوصله‌ی خوندن حرفای ما رو ندارید، برای همین منم حرفام رو کوتاه میکنم. بد نیست اگه تا آخر این پیغام رو بخونید. یکم حرف دارم واسه‌ی همتون، شاید یه مقدار هم تکراری باشه ولی خوب ... مگه نفس کشیدن هم تکراری نیست؟ حرفم اینه که ببینید واسه‌ی چی اومدید توی المپیاد و چرا توی المپیاد کامپیوتر. بعضیاتون الآن ممکنه بعضی از هدفاتون به شکست رسیده باشه، مثلا قبول نشده‌ها به هدف معافی المپیاد کامپیوتر از کنکور نرسیدند. حالا من میخوام حواس شما رو فقط به یک چیز جلب کنم، اینکه حواستون باشه همه‌ی هدفاتون شکست نخورده... و شاید روزی از من قبول کنید که هیچ هدفیتون شکست نخورده ...ببینید برای چی اومده بودید توی المپیاد. برای یه کار متفاوت؟ برای یه کار جدید یا یه کار علمی؟ برای اینکه حس می‌کردید شاید همه‌ی وقتتون رو گذاشتن توی درس مدرسه، هدر دادن وقته؟ یا اومدید المپیاد کامپیوتر - یا هر المپیاد دیگه‌ای - برای اینکه به ریاضی یا کامپیوتر علاقه دارید؟ برای اینکه دیدید دو تا حرف ارزشمند یا زیبای علمی توی المپیاد زده میشه؟ شاید هم برای اینکه راه ساده‌تریه به موفقیتی بهتر؟ این‌ها ممکنه همش دلایل - و در نتیجه هدفتون - برای المپیاد باشه البته با هزارتا دلیل شخصی دیگه، هزارتا دلیل ارزشمندتر یا بی‌ارزشتر از این‌ها. اینا رو گفتم برای اینکه چندتا چیز دیگه رو یادآوری کنم. اول اینکه بد نیست یکم دقیق‌تر دلایلتون رو به خودتون بگید، یا حتی دلایل دلایلتون رو پیدا کنید. بعد ببینید آیا هنوز هم اون دلیل‌ها رو میخواید ادامه بدید یا نه، واینکه چه قبول شدید چه نشدید، الآن بنظرتون حتما میشه، یا حتما نمیشه به هدفتون رسید؟ ببینید دلیل‌های ریشه‌ای‌ترتون شاید کلا مستقل از مقامتون توی المپیاد باشن.
قبلا هم گفتم، باز هم میگم. یکم ببینیم تاثیرات المپیادی بودن چیه، و فقط الآن رو نگاه نکنیم، فقط دو سال بعد رو نگاه نکنیم، بیست سال بعد رو نگاه کنیم، و حتی دورتر و شاید ... شاید خیلی دورتر از سال‌ها عمر... شاید اونوقت نگاهمون بیفته به خودمون. بد نیست ببینیم که المپیادی بودن روی ما چه تاثیری گذاشته. اونوقت شاید قبول کنیم که تنها دو تا چیز به ما داده، یکی تلاش کردن برای رسیدن به یک هدف، و یکی همین نگاه کردن رو. اون‌وقت حتی فکر کردن درباره‌ی قبول شدن یا نشدن توی المپیاد برامون خنده‌دار میشه... شاید بعد بفهمیم که اگه تلاش برای المپیاد، برای مقام المپیاد باشه یا حتی اون مقام هم برای بالا رفتم مقاممون توی چیزه دیگه‌ای باشه... همش خنده داره... و احتمالا اونوقت شاید متوجه بشیم که این تلاش برای - خودهامون - چیزی نیست که ما واقعا دنبالش هستیم. شاید دوستی رو ببینیم که همه‌ی مدت دوست ما بوده و چون غرق دوستی اونیم تا حالا متوجه نشدیم که هر چی دیدیم اون بوده ...


هر که خورد از جام عشقت، قطره‌ای تا قیامت مست و حیران خوشتر است

شاد و سرزنده و موفق باشید
یا حق


پ.ن: دوستانی که قبول شدن زیاد نگران نباشن توی دوره همه چیز بهشون گفته خواهد شد و کلا از این به بعد احتمالا بیشتر سعی میکنیم سوالات دوره و حل اون‌ها رو بذاریم اینجوری فکر کنم بدرده همه مخصوصا اولی‌ها بخوره. هر چی باشه دیگه دور, دور اولی‌هاست برای سال آینده...
دوستانی که قبول نشدن هم بد نیست اگه واسه‌ی المپیادهای دیگه هم کار کنن. هر چی باشه ۸ تا از قبولی‌های ریاضی امسال کامپیوتری بودن...

شااززز منگولیا ۱۳۸۵/۰۳/۲۴ · ۱۷:۳۳


نظرات